Sociaal plan? Vergeet de plaatsmakersregeling niet!

Als een onderneming moet reorganiseren en daardoor arbeidsplaatsen verloren gaan, bestaat niet zelden de wens gedwongen ontslagen zoveel mogelijk te voorkomen. Het afspiegelingsbeginsel biedt op zichzelf wel een objectieve manier om werknemers voor ontslag te selecteren, maar houdt geen rekening met de mogelijkheid dat er best werknemers zijn die vrijwillig willen vertrekken, waardoor anderen hun baan kunnen behouden.

Sociaal plannen bevatten om die reden soms een plaatsmakers- of vrijwillig vertrekregeling. Het probleem van zulke regelingen was echter dat vaak oudere werknemers van deze regeling gebruik maakten, waardoor het risico bestond dat de regeling werd aangemerkt als een verkapte VUT-regeling (RVU), met alle kostbare fiscale gevolgen van dien.

De Hoge Raad heeft afgelopen maand echter de weg vrijgemaakt voor de plaatsmakersregeling in een sociaal plan. In een arrest van 22 juni jl. oordeelde ons hoogste rechtscollege dat dergelijke regelingen zonder meer deel uit mogen maken van een sociaal plan, zolang ze maar niet het (uitsluitende) doel hebben om (alleen) oudere werknemers een financiële overbrugging te bieden tot aan hun pensioen.

De plaatsmakersregeling kan daarmee als een mooi extra instrument ingezet worden om de negatieve gevolgen van een (collectief) ontslag op te vangen. Vergeet ‘m dus niet op te nemen!

Voor de precieze voorwaarden die gelden voor een plaatsmakersregeling kunt u contact opnemen met een van onze advocaten van servicegebied Arbeid en Onderwijs.

[campagnes]