Let op! Het eigenrisicodragerschap aanvragen moet vóór 31 maart 2022 (de voor- en nadelen op een rij)

U heeft nog tot 31 maart om uw aanvraag in te dienen om per 1 juli 2022 eigenrisicodrager te worden. Werkgevers kunnen overwegen het eigen risico te dragen voor de Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA) en/of de Ziektewet (ZW) en/of (zelfs) de WW-uitkering. Als eigenrisicodrager betaalt u minder premie, maar draagt u zelf eventuele uitkeringen. In deze blog bespreken we enkele voor- en nadelen van het eigenrisicodragerschap voor de WGA en/of de ZW.

Eigenrisicodrager ZW

De werkgever die kiest voor het eigenrisicodragerschap voor de Ziektewet neemt de verantwoordelijkheid de Ziektewet voor haar werknemers uit te voeren. De eigenrisicodrager krijgt bijvoorbeeld een zelfstandige re-integratietaak.

Het grote voordeel van het eigenrisicodragerschap is de lagere gedifferentieerde premie Werkhervattingskas. U hoeft het premiedeel ZW-flex dan niet te betalen. Eigenrisicodragen betekent echter ook dat u de uitkering op grond van de Ziektewet van uw (ex-)werknemers moet betalen. U betaalt in dat geval 70% van het dagloon van de betreffende werknemer. Verder moet u rekening houden met andere bijkomende kosten. Een eigenrisicodrager heeft kennis van de Ziektewet nodig en zal dit in huis moeten halen. Het is ook noodzakelijk een administratie met betrekking tot het verzuim bij te houden.

U bent verantwoordelijk voor de uitkering van de zieke werknemers van wie het dienstverband eindigt tijdens ziekte. Ook de werknemers die binnen 4 weken nadat ze uit dienst zijn gegaan ziek zijn geworden, komen voor uw rekening. Echter, niet iedere uitkering van zieke werknemers komt ten laste van de eigenrisicodrager. Het UWV neemt bijvoorbeeld de uitkeringen voor werknemers die ziek zijn door zwangerschap en/of bevalling op zich.

De keuze voor het eigenrisicodragerschap voor de Ziektewet kan voordelig zijn wanneer de kans dat werknemers gebruik moeten van de Ziektewetuitkering beperkt is, terwijl de werkgever daarvoor wel (relatief) hoge kosten moet maken.

Eigenrisicodrager WGA

Werknemers die twee jaar ziek zijn, maken aanspraak op een WGA-uitkering, mits zij voldoen aan de voorwaarden uit de Wet werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen (WIA). Werkgevers hebben de mogelijkheid om het risico van de betaling van de WGA-uitkering zelf te dragen. Evenals bij het eigenrisicodragerschap voor de Ziektewet hangt de keuze af van een financiële afweging.

Werkgevers betalen normaal gesproken een WIA-premie, die bestaat uit een basispremie en een gedifferentieerder premie. De gedifferentieerde premie is afhankelijk van het risico dat dat werknemers gebruik moeten maken van een WIA-uitkering. De eigenrisicodrager voor de WGA bespaart in eerste instantie kosten. U hoeft als eigenrisicodrager de gedifferentieerde premie immers niet te betalen, waardoor slechts de basispremie overblijft. De basispremie is de standaardpremie die u voor de WIA betaalt over het loon van uw werknemers. Het (vaste) percentage van die premie hangt af van de grootte van de onderneming.

Hier staat het risico op andere kosten tegenover. U bent als eigenrisicodrager na de loondoorbetalingsperiode bij ziekte gedurende 10 jaar verantwoordelijk voor het betalen van de uitkering en voor de re-integratie van uw (ex-)werknemer. Het is echter mogelijk om de financiële risico’s met betrekking tot de WGA-uitkering te verzekeren bij private verzekeraars.

Verder verkrijgt u de verantwoordelijkheid om toe te zien op nakoming van de wettelijke verplichtingen door uw werknemer. U heeft daarnaast, in tegenstelling tot de eigenrisicodrager voor de Ziektewet, de bevoegdheid om maatregelen op te leggen aan werknemers die zich niet aan die verplichtingen houden. Denk bijvoorbeeld aan het gedeeltelijk en/of tijdelijk weigeren van de WGA-uitkering bij een werknemer die niet meewerkt aan een onderzoek naar arbeidsongeschiktheid.

Ook wanneer u overweegt eigenrisicodrager voor de WGA te worden, is de afweging voornamelijk een financiële. Enerzijds bespaart u kosten op de premie en heeft u meer zeggenschap over de re-integratie van (ex-)werknemers. Anderzijds draagt u het risico 10 jaar lang uitkeringen van (ex-)werknemers te betalen.

Aanvraag eigenrisicodragerschap

Werkgevers kunnen twee keer per jaar starten of stoppen als eigenrisicodrager, namelijk per 1 juli en per 1 januari. De aanvraag voor de start op 1 juli 2022 moet op 31 maart 2022 bij de Belastingdienst binnen zijn. De Belastingdienst keurt de aanvraag goed of wijst hem af. De keuze om eigenrisicodrager te worden hangt sterk af van het risico dat werknemers aanspraak maken op een uitkering en de mate waarin kosten worden bespaard doordat men minder premies afdraagt. Wanneer u overweegt eigenrisicodrager te worden moet u rekening houden met de ondernemingsraad (OR).

Ons team Arbeid helpt u graag bij vragen of met een advies als u eigenrisicodrager bent of als u overweegt eigenrisicodrager te worden. Neem gerust contact met ons op via onderstaand formulier.