Een machtig wapen bij de incasso van een vordering: de informatieplicht van de schuldenaar
Datum: 24 juni 2020
Gewijzigd 14 november 2023
Geschreven door: Reinier Pijls
Leestijd: +/- 2 minuten
Datum: 24 juni 2020
Gewijzigd 14 november 2023
Geschreven door: Reinier Pijls
Leestijd: +/- 2 minuten
Stel, u heeft als schuldeiser een vordering op een schuldenaar of – nog beter – een positief vonnis behaald waarin de schuldenaar veroordeeld wordt om een bedrag aan u te betalen. Helaas betaalt de schuldenaar echter niet vrijwillig.
Probleem is dat u niet bekend bent met vermogen of inkomsten van de schuldenaar waarop u beslag kunt leggen. Wat kunt u nu doen?
Op grond van artikel 475g Rv is een schuldenaar verplicht op opgaaf te doen van “zijn bronnen van inkomsten” aan de door de schuldeiser ingeschakelde deurwaarder.
In HR 20 september 1991, NJ 1992/552 bepaalde de Hoge Raad dat een schuldenaar – naast inkomsten – ook verplicht is opgaaf te doen van vermogen en voor verhaal vatbare goederen.
Weinig klanten (en zelfs advocaten) zijn bekend met deze bepaling, terwijl de inlichtingenplicht een machtig wapen kan zijn bij de inning van een vordering of verhaal van een positief vonnis.
Als de schuldenaar namelijk voornoemde informatie niet verstrekt, dan kan in kort geding nakoming gevorderd worden.
In een recente zaak – met een internationaal karakter – heb ik dat ook met succes gedaan. Daarbij gaf de voorzieningenrechter een paar interessante oordelen.
Ten eerste oordeelde de voorzieningenrechter dat artikel 475g RV zich ook uitstrekt tot buitenlandse vermogensbestanddelen en niet alleen op inkomsten, vermogen en goederen in Nederland.
De schuldenaar dient dus ook opgaaf te doen van vermogensbestanddelen in het buitenland.
Gezien het feit dat vonnissen binnen de Europese Unie relatief eenvoudig in een ander EU-land ten uitvoer gelegd kunnen worden en gezien onze steeds meer grensoverschrijdende samenleving is dat in mijn ogen ook logisch.
Ook als u als schuldeiser dus een vordering heeft op een partij met vermogensbestanddelen in het buitenland, kan artikel 474g Rv soelaas bieden.
Ten tweede oordeelde de voorzieningenrechter dat artikel 475g Rv ziet op zowel de conservatoire fase als de executoriale fase.
Dat betekent dat de inlichtingenplicht niet alleen geldt als een schuldeiser een vonnis behaald heeft, maar ook als bijvoorbeeld sprake is van een (onbetwiste) vordering op de schuldenaar.
Als schuldeiser kunt u dus in een relatief vroeg stadium de schuldenaar wijzen op zijn informatieplicht en hem sommeren om informatie te verstrekken over zijn vermogen, inkomsten en goederen.
Doet hij dat niet, dan kunt u dus zelfs in deze zogeheten conservatoire fase een kort geding starten om de schuldenaar te dwingen openheid van zaken te geven.
De inlichtingenplicht van artikel 475g Rv is een machtig wapen dat een schuldeiser kan inzetten om een vordering geïnd te krijgen of een positief vonnis te verhalen op zijn schuldenaar.
Uiteraard zijn er ook nog andere middelen die een schuldeiser kan inzetten. U kunt dan – afhankelijk van de omstandigheden van het geval – denken aan het indienen van een faillissementsaanvraag of het starten van een bestuurdersaansprakelijkheidsprocedure.
Ook kan een schuldeiser ervoor kiezen zelf onderzoek te doen naar vermogensbestanddelen of daar een professioneel verhaalonderzoekbureau voor in te schakelen.
Wat het beste past in uw situatie, dient van geval tot geval beoordeeld te worden.
Een ding is naar mijn overtuiging echter zeker: toepassing van het juiste “wapen” vergroot de kans aanzienlijk dat u uw vordering kunt innen en/of een positief vonnis kunt verhalen op de schuldenaar.
Als advocaten voor ondernemers begrijpen wij het belang van voorop blijven. Samen met ons heeft u alle kansen en risico’s in het vizier. Neem gerust contact met ons op en laat u persoonlijk informeren over onze diensten.