Het lijkt zo logisch: wanneer er een beroepschrift binnenkomt bij de rechtbank, moet duidelijk zijn van wie deze afkomstig is en dus wie er beroep instelt. Dit is onder meer belangrijk om te bepalen of deze persoon wel belanghebbende is. Maar wanneer meerdere personen beroep instellen, blijkt dit toch niet altijd zo eenvoudig te zijn. Is het schrijven van ‘bewoners en ondernemers’ van een bepaald bedrijventerrein voldoende, zonder nader te specificeren om wie het gaat? De Afdeling meent van niet, zo blijkt uit een uitspraak van 2 augustus jongstleden (ECLI:NL:RVS:2018:2562).
Beroep tegen een omgevingsvergunning
In deze zaak heeft het college een omgevingsvergunning verleend voor een technisch crematorium in een bedrijfspand op een bedrijventerrein. Verschillende omwonenden en ondernemers die gevestigd zijn op het terrein zijn het hier niet mee eens. Zij maken daarom bezwaar tegen dit besluit van het college.
Het college besluit echter het bezwaar ongegrond te verklaren en de omgevingsvergunning in stand te laten. De omwonenden en ondernemers maken daarom de stap naar de rechtbank.
Identiteit is niet kenbaar
Tot een inhoudelijke behandeling van de zaak voor de rechtbank komt het niet. De rechtbank oordeelt namelijk dat de identiteit van de bewoners en ondernemers niet binnen de beroepstermijn kenbaar is geworden, waardoor zij het beroep niet-ontvankelijk verklaart.
De appellanten zijn het hier echter niet mee eens en stellen daarom hoger beroep in. Volgens hen is als bijlage bij het pro forma beroepschrift het besluit op bezwaar toegevoegd, met daarbij een lijst met namen van de ondernemers die bezwaar hebben gemaakt. Daarnaast voeren zij aan dat de rechtbank hen in een andere procedure ten aanzien van hetzelfde perceel als belanghebbenden heeft aangemerkt. Deze procedure wordt later gevoegd met het beroep in deze zaak, waardoor het voor de rechtbank kenbaar zou moeten zijn om wie het gaat. Tot slot blijkt volgens de appellanten ook uit een aantal brieven van de rechtbank waarin de mogelijkheid wordt geboden het pro forma beroepschrift aan te vullen, dat voor de rechtbank kenbaar is wie er beroep heeft ingesteld.
De Afdeling volgt de rechtbank
Het hoger beroep blijkt echter tevergeefs. De Afdeling verwijst naar een eerdere uitspraak, waaruit blijkt dat wanneer de identiteit van iemand binnen de beroepstermijn niet kenbaar is, dit niet kan worden hersteld. Verder sluit zij zich volledig aan bij de rechtbank en oordeelt zij dat inderdaad niet kenbaar is welke bewoners en ondernemers beroep hebben ingesteld. Dat uit een lijst blijkt wie bezwaar heeft gemaakt, betekent nog niet dat al deze bezwaarmakers ook beroep hebben willen instellen. Daarnaast blijkt ook uit het voegen van de twee procedures noch de brieven van de rechtbank dat de identiteit van appellanten kenbaar was. Het enkel noemen van ‘bewoners en ondernemers’ is dus onvoldoende.
Logisch, maar toch goed opletten
Wat in eerste instantie vanzelfsprekend lijkt, blijkt toch weerbarstiger in de praktijk. Ook al zijn in de bezwaarfase alle bezwaarmakers bekend, dan betekent dit nog niet dat ook duidelijk is wie beroep instelt. De Afdeling neemt in ieder geval geen genoegen met een algemene formulering als ‘bewoners en ondernemers’ van het desbetreffende bedrijventerrein. De appellanten in deze zaak zijn hierdoor niet-ontvankelijk en de zaak wordt daardoor niet inhoudelijk behandeld. Zo kan een relatief kleine fout grote gevolgen hebben. Altijd opletten dat duidelijk is vermeld wie beroep instelt dus!
