Opleiding en sollicitatieplicht in de wettelijke schuldsaneringsregeling

Een schuldenaar die is toegelaten tot de wettelijke schuldsaneringsregeling (Wsnp) dient in de regel, als hij of zij niet fulltime werkt, actief te solliciteren. Diegene moet er immers alles aan doen om in de beperkte looptijd van de schuldsaneringsregeling de opbrengst voor de schuldeisers te maximaliseren.

In de zaak die leidde tot de uitspraak van de Hoge Raad van 30 juni 2017 was een schuldenares tot de Wsnp toegelaten die net met een fulltime opleiding was begonnen. Fulltime werken is in dat geval doorgaans onmogelijk, zodat de looptijd van een regeling wel eens wordt verlengd om het niet fulltime beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt te compenseren.

Aan alle verplichtingen voldaan, toch verlengen?

In het artikel dat ik voor Wsnp Periodiek over deze zaak schreef, kunt u lezen dat de schuldenares tijdens de duur van de regeling wél aan haar verplichtingen, volgend uit toelating tot de Wsnp, had voldaan. Door de rechter-commissaris was namelijk slechts een beperkte sollicitatieplicht opgelegd. Desondanks stelde de bewindvoerder aan het einde van de regeling een verlenging van twee jaar voor, om daarmee de voltijdopleiding van de schuldenares te compenseren. De rechtbank was het met de bewindvoerder eens en verlengde de regeling met twee jaar. De schuldenares was het daar niet mee eens. Wel begrijpelijk, want zij had immers aantoonbaar aan alle verplichtingen voldaan. De Hoge Raad moest er aan te pas komen om uit te leggen op welke gronden verlenging aan het einde van de regeling mogelijk is. De titel van het artikel verraadt het eigenlijk al een beetje: in deze zaak was daar geen grond voor.